De allereerste echte motorvakantie (deel 2 van 3)
Motorvakantie ervaring in Praag
De bedden in Zur Linde liggen lekker volgens onze motorvakantie ervaring, en we stappen dan ook pas rond zevenen ons bed uit om ons klaar te maken voor het ontbijt en vertrek. Voor de Motorvakantie ervaring staat er voor ‘s ochtends een kleine wandeling door het oude centrum van Dresden op de planning, en ‘s middags rond een uur of twee hebben we een date met drie andere mafkezen op voor ons de eerste camping 160 kilometer verderop in Praag. Om 09:00 peilen we de olie nog eens even van de dorstige oude beestjes en stel ik de navigatie in. Ja, ik. De telefoonhouder is gelukkig niet zo vakkundig gesloopt als hij gemonteerd was, dus het ding omdraaien en de rubberen bandjes om de hoeken vouwen blijkt ook nog te werken. Opgelost.
Het oude centrum van Dresden is mooi. Dat de helft van het paleis en de wegen eromheen in de steigers staat vergeven we ze, het doet niks af aan de vele imposante oude gebouwen. We banjeren wat af door de straatjes, bedwingen de sterke drang eens lekker cultureel te doen door het chocolade museum links te laten liggen en pakken een terrasje voor een laatste kop koffie.
De route naar Praag gaat over 150 kilometer snelweg vanuit Dresden. Geen lange of moeilijke route vandaag, maar Google Maps denkt daar anders over en is continue van de kaart. Een benzinepompje vinden tussendoor doe ik zelf sneller door af te dwalen van de snelweg en een hoofdweg te blijven volgen. Naarmate we meer in de bewoonde wereld komen, pakt ze het gelukkig weer op, want Praag in zonder navigatie zou een crime zijn geworden.
Het is behoorlijk zonnig en heet, ook rijdend, en bij aankomst rond 14:30 in Praag op de camping is dat niet anders. De jongens en Mayani zijn in nog geen velden of wegen te bekennen, dus aan ons de plekjes voor de tenten en motoren te reserveren en alvast onze tent maar op te zetten. Nog geen uur later staan er drie motoren en twee tenten naast, en zijn we allemaal geland. We gaan vanaf deze dag met zijn vijfen de Motorvakantie ervaren!
We frissen ons wat op en trekken de wandelschoenen aan. De camping ligt op een schiereiland tegenover het centrum, en om te voorkomen dat we naast 150 kilometer rijden ook nog eens 150 kilometer moeten lopen naar het centrum pakken we het pontje naar de overkant. Daar banjeren we wat af op zoek naar een goeie maaltijd, niemand heeft nog echt geluncht.
We stappen binnen bij een tentje waar ze ook wat van de Tsjechische keuken nog op de kaart hebben staan, wat betekent dat er twee borden goulash, twee borden varkensknietjes en een bord gebakken eend op tafel komen, compleet met zuurkool en dumplings. Smaakt fantastisch.
Het drankje daarna doen we in een park aan het water waar we naast de nodige vloeistoffen in een glas ook getrakteerd worden op flink wat hemelwater, precies op het moment dat het bandje wil beginnen te spelen. Met een man of 80, 90 schuilen we onder de brug ernaast tot de bui voorbij is, hoewel erin staan toch ook best wel een welkome verkoelende afwisseling is op de brandende zon van eerder. Rond een uur of 20:00 trekken we dan weer verder, op zoek naar een supermarkt voor het ontbijt morgenochtend en de laatste pont terug naar de camping.
Dag twee in Praag begint mistig en frisjes. Het zonnetje laat zich aan de waterkant bij de tentjes wel zien, maar oogt een beetje waterig en zwakjes.
Bij de kop koffie ontdek ik dat de zon niet de enige is die daar last van heeft. Onze kattenoppas Darja maakt zich zorgen om Robbie (de zadelligger), die al twee dagen niet eet, zich slechts een meter per dag liggend lijkt te verroeren en aandacht en aaitjes waardeert met blazen. Een paar uur later worden we dan ook gebeld door de dierenarts waar ze hem naartoe heeft gebracht. Ze zijn bang voor aandoening aan de lever vanwege zijn wat gelige kleur en futloze houding, en willen hem graag ter observatie houden.
De schrik zit er even goed in. Omdat we vanaf een afstand van honderden kilometers toch niet van heel veel nut kunnen zijn en het afwachten is, besluiten we niet halsoverkop terug naar huis te rijden en duiken Praag in, hoe lullig het ook voelt op dat moment. Dit was een vervelende Motorvakantie ervaring!
Met het pontje steken we weer over en wandelen we eerst naar het oudere centrum via de Karelsbrug. Het oude centrum is flink drukker en gezelliger, met smalle straatjes, eettentjes, café’s en ijstentjes tussen alle oude, vrolijk gekleurde gebouwen die een hoop historie uitstralen in. We strijken neer in een wat rustiger zijstraatje voor de lunch, waar ik toch meteen even het recept opzoek voor die Langos die we dan met veel plezier ons bekkie inschuiven. Het is tot dan toe heet. De zon brandt goed en maakt dat sommige trappen oplopen lijkt op een complete workout. Skipping legday is not an option here. De voorspelde regen voor vandaag zorgde ervoor dat er ook een museum op de planning belandde zodat we droog en beschut nog wat cultureel verantwoorde educatieve bezigheidstherapie zouden hebben. Het Museum of Communism betreden we als de zon al half achter de wolken verdwijnt, maar anderhalf uur en een tour door het museum later is er nog geen druppel gevallen. Dat gebeurt pas op het terras erna, gevolgd door enorme donder en bliksem die niet ver van ons af zelfs ergens lijkt in te slaan.
Het museum is voor ons wel een aanrader, vooral als je wat meer wilt weten over Tsjechië en Praag zoals het nu is en was vanaf de Eerste Wereldoorlog.
We lopen erna weer in de richting terug, waar we onderweg nog een Harley Davidson winkel binnenstappen. Een fiche voor Marvin rijker en een illusie armer voor mij stappen we weer naar buiten, want schijnbaar rijden vrouwen geen Harley’s in Tsjechië als ik op het aanbod aan vrouwenkleding moet afgaan. Jammer, een nieuwe hooded sweater bij gebrek aan degene die nog in de tent ligt was meer dan welkom na die verfrissende bui.
De maaltijd bij El Gauchos maakt een hoop goed. Gegrilde lamskoteletjes & gamba’s gebakken in knoflook & chili, terwijl de rest van een perfect gebakken ribeye steak met friet & anders geniet.
Ruimte voor een toetje is er ook, en met de inmiddels befaamde spontane woorden “Can I have a toetjâh?” wordt er dus door Rik bij de ober nogmaals om de kaart gevraagd. Je had er bij moeten zijn, denk ik. Hij gaat het in ieder geval nog lang horen vanwege deze motorvakantie ervaring.
Met onze magen goed gevuld was het in theorie nog mogelijk geweest om rollend de heuvels af nog op tijd te zijn voor de laatste pont van 21:00 terug naar de camping, maar uit veiligheidsoverwegingen besluiten we toch maar de Bolt app te gebruiken. Uber, maar dan anders. We proppen ons met zijn vijven in de Volkwagen Touran die binnen 5 minuten voor onze neus staat, om nog geen tien minuten later voor de receptie van de camping te staan. Daar nemen we nog een afzakkertje voordat we weer in onze slaapzakjes liggen die gelukkig nog wel droog zijn. De voortent was een ander verhaal, maar dat blijkt snel opgelost. De spullen die ermee nat zijn geworden leren ons een lesje voor de volgende hoosbui; alles in die binnentent bewaren… Kortom weer een Motorvakantie ervaring rijker.
